z nędzą wszędzie czeka,<br>tylko szczęście krótko trwa.<br><br>Ręka boska też jest sroga,<br>bez ustanku karze nas,<br>długa jest do nieba droga,<br>tylko krótki życia czas.<br><br>Próżno uciec chcesz, człowieku!<br>Wieczny twój z niedolą ślub!<br>Tu się raju nie doczekasz,<br>tu cię czeka tylko grób!<br><br>1987&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m" year=1989&gt;* * *<br><br>Być i nie być zarazem. A więc tkwiąc w niebycie,<br>w samym sercu nicości wieść prawdziwe życie<br>lub też, będąc nicością, zaistnieć w przestrzeni,<br>nie zapuszczając jednak nadmiernie korzeni,<br>by za każdym podmuchem wiatru czy szelestem<br>uświadamiać wciąż sobie, jak bardzo nie jestem.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m" year=1989&gt;&lt;tit&gt;Pożegnanie z poezją&lt;/&gt;<br><br>&lt;intro&gt;Czterowiersz z urwanym -<br>wskutek totalnego znudzenia twórczością poetycką -<br>zakończeniem