Stefanem i Ewą, mimo że jedni przechodzili przez pokój drugich i korzystali ze wspólnej łazienki. Staś zacierał ręce i rozpowiadał wokół, jak te dwie rodziny się nienawidzą. Taki był Staś.<br>Poświęcał wiele czasu na małe aferki, które sprawiały mu wielką radość. Zawsze umiał, mówiąc o kimś, skwitować jego cechy złośliwym żartem. A że żarty te były dowcipne, przyjmowano je z aprobatą. Nie lubił, gdy przy nim wyrażano się pochlebnie o innym pisarzu. Przeczekiwał zachwyty, by później dobić kolegę pochlebstwem, które go ośmieszało.<br>Nie zapomnę jego opowiadań o kontrowersjach z Karolem Kurylukiem, redaktorem naczelnym "Odrodzenia", i z dyrektorem "Czytelnika", Rafałem Gluksmanem. Pamiętam