kontynuatorami życia pierwszej gminy (&lt;foreign lang="lat"&gt;vita apostolica&lt;/&gt;), ale że istnieje między nimi ciągłość bezpośrednia; mnisi to nic innego, jak ci chrześcijanie, którzy wiernie zachowali zasady życia pierwszej gminy. Trzeba więc stwierdzić, że w końcu III w. nie samo życie mnisze było czymś nowym, lecz nowe były uwarunkowania społeczno-kulturalne, w których zarysowała się jego odrębność. Należy ponadto podkreślić ścisły związek, jaki istniał między ideałem męczeństwa (krwawego) i ideałem życia mniszego (męczeństwo niekrwawe). Już &lt;name type="person"&gt;Orygenes&lt;/&gt; pisał, że jedno i drugie zakłada oderwanie od świata, aby w sposób doskonały zjednoczyć się z Chrystusem.<br>Sam ruch mniszy końca III i początku IV w. rodzi się