aż za dobrze. Ale to żarty. Kiedy jednak pójdziesz na jakąś dużą wystawę grafiki, da się zobaczyć, że owa szczególna, często warsztatowego pochodzenia odrębność zaszła ogromnie daleko. Grafika zaczyna się nią karmić i stroić miny. Bo to jest tak, że budując jakości - tworzymy wyrazistą tożsamość. Ta tożsamość przejawia tendencję do zasklepiania się. I bywa, że kostnieje w konwencji.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Czy uważasz, że grafice "przynależy" aspekt literacki, metaforyczny?&lt;/&gt;<br>&lt;who4&gt;Być może, choć grafika nie ma praw wyłączności. Widziałem w życiu wiele wspaniałych obrazów stworzonych z potrzeby narracji. Rodowód grafiki jest - historycznie rzecz biorąc - w dużej części ilustratorski. Weźmy Dürera: to są wspaniałe, integralne dzieła