Byli ich przewodnikami i nauczycielami, choć sami niewiele wiedzieli. Na ogół ledwie radzili sobie z czytaniem i pisaniem, tylko nieliczni posiedli choćby podstawową wiedzę o matematyce, historii czy geografii. Ale w świecie niepiśmiennych mieli absolutny monopol na odczytywanie i tłumaczenie wszystkiego, co zapisane w Świętej Księdze, w której według nich zawarta była uniwersalna recepta na pokój i dobrobyt. Powoływali się na Koran, ale potrafili jedynie recytować jego sury wyuczone na pamięć, podobnie jak hadisy. Nawet ci, którzy poznali arabskie pismo, potrafili tylko odczytywać Księgę spisaną w języku Proroka Mahometa. Niewielu wioskowych mułłów nim władało.<br>Dla zaniedbywanych, pozostawionych samym sobie chłopów posłanie