mu się w ramiona):<br> Bohaterze. Ty zawsze umiesz poświęcić się dla sprawy.<br><br><br>Część druga<br><br>80 gości imieninowych<br>(w zenicie bachicznego szału):<br> Hu-ha! Co za kiszka! Vivant Zapszczykulski i Zapszczykulska! Ale<br>gdzież to nasz szanowny solenizant?<br><br>Dyrektor Zapszczykulski:<br>(wchodzi majestatycznie, wsparty na ramieniu wiernej małżonki. Złączeni<br>dozgonnym uściskiem oboje demonstrują zawieszoną na dwojgu piersiach<br>tekturę z następującym napisem: "Nic nie widzimy i nie możemy<br>przemówić, ponieważ sprzedaliśmy nasze zęby i okulary. Natomiast<br>jesteśmy bardzo szczęśliwi. Pijcie<br> i jedzcie. Honor Zapszczykulskich ocalony. Z wysokim poważaniem<br>Zapszczykulscy.'')<br><br>Osiołek Porfirion<br>(ukazuje się):<br> Na Zapszczykulskich patrzę okiem pełnym trwogi.<br> Zastaw się, a postaw się - ot