nie piekę bułek, ja pracuję powoli. Jak Michał Anioł.<br>Radca słyszał coś przeciwnego, ale nie chciał się z tym człowiekiem spierać. Z ulgą opuścił pracownię.<br>W pierwszych dniach stycznia pięćdziesiątego dziewiątego roku Ewelina spotkała na ulicy dawną koleżankę z "Po prostu", Jadzię Poznańską, która była tam redaktorem technicznym; nie zmieniła zawodu, po zawieszeniu ich gazety przez jakiś czas chwytała się różnych dorywczych prac, w końcu dostała stały etat w "Polityce".<br>- W "Polityce"! - oburzyła się Ewelina. - No wiesz, to jest jak zdrada, przecież myśmy zawsze z nimi walczyli. <br>- Kiedy to było - machnęła ręką Jadzia. - Teraz "Polityka" to prawie to samo co nasza