wobec społeczeństwa, które mało ma dzieci, za to największy obok Szwedów odsetek samobójców; ale chyba nie mniej i w Polsce, gdzie wprawdzie nie brakuje dzieci, ale od czasu przygody reporterów lat pięćdziesiątych znów o własnych współobywatelach niewiele wiemy.<br><br>Jestem pełen zachwytu dla tego węgierskiego pokolenia lat sześćdziesiątych. Oczywiście i tam zdarzają się pojedyncze osobniki o mentalności mamutów, typy, które nie tylko perspektywie dobrego sąsiedztwa z Rumunami czy Słowakami przeciwdziałają, ale radzą, by nawet i tradycję przyjaźni z Polakami odwrócić, podważyć; nie mają na szczęście większego wpływu na opinię publiczną, jako że pytanie &lt;foreign&gt;"cui prodest"&lt;/&gt; rozszyfrowuje ich przed nią bez żadnych dwuznaczności. My