powstaniu pojedziemy za miasto na wrzosy...<br>Dziewczyna pochyla się przerażona. "Tego brakowało. A do tej pory nie miał gorączki." Kolumb uśmiecha się krzywo.<br>- Uważaj, nasza kolej.<br>Ale wlot tunelu dobiegowego, obłożonego pokruszonymi przez granatniki płytkami chodnika, został właśnie zakorkowany.<br>- Grubyś - komentuje ktoś ciągnąc trupa za nogi.<br>- Godzina nie minęła, jak zdezerterowała cała kompania. - Puścili?<br>- Rozbroili kanarków. Major Bari przyleciał ze swoimi, omal nie doszło do strzelaniny.<br>- Zatrzymał kilku. Reszta pouciekała. - Jeszcze parę metrów, i spokój.<br>- Mamo...<br>- Niteczko... - Co?<br>- Jak będzie z wrzosami?...<br>- Dobrze, pójdziemy, ale teraz uważaj, Kolumb, nasza kolej...<br>Chłopak przewraca się na zdrowy bok, podaje jej rękę. Pochylona ciągnie