Ma ciało. Doznaje stanu posiadania jak cudu i przygląda się sobie Jego oczyma.<br>&lt;q&gt;"... w zgodzie na życie w samotności)) nie szukałam już wielkich uczuć)) gdy naraz)) słowem)) Ty)) otwarłam pierwszy nasz dzień..."&lt;/&gt; - wynurzyła się z pamięci fraza z wiersza Brzostowskiej.<br>- Powój skubany, roślina pnąco oplątująca - bez złości mruczy Sowa. Wciąż zdumiewa go metamorfoza tej kobiety, którą zna zdawałoby się od zawsze.<br>Inne miasto.<br>W zaborze rosyjskim gubernialne. Po ostatniej transformacji systemu nie prędko odnalazło swój dzień dzisiejszy. Wielki, szczerbaty majdan dworca autobusowego w wieńcu prowizorek i odrapanych budynków jawił się Bognie najpiękniejszym miejscem na ziemi. Przy budce lodziarza czekał brązowy od