Typ tekstu: Książka
Autor: Worcell Henryk
Tytuł: Zaklęte rewiry
Rok wydania: 1989
Rok powstania: 1936
lub ostro: "nie kręcić się!" Wśród tego zamętu pan Rudolf uwijał się jak faktor żydowski, podawał kelnerom gorące półmiski, dmuchał w sparzone palce -i nagle, jak gdyby go kto szpilką ukłuł, zrywał się i wybiegał na salę. W pewnej chwili wypadł na korytarz depcząc Fornalskiemu po piętach i krzycząc coś zduszonym głosem.
- Powiedziałem panu, od mojego rewiru wont! - ryknął Fornalski cały już spocony i czerwony.
- Przepraszam! Przepraszam! - krzyczał "Kucyk" wywijając rękami -ja tu jestem od tego, żeby porządku pilnować! Tam goście kwadrans czekają i nikt do nich nie przychodzi!
- A pan wie, co to za goście!?
- Wszystko jedno, niechby wodę sodową
lub ostro: "nie kręcić się!" Wśród tego zamętu pan Rudolf uwijał się jak faktor żydowski, podawał kelnerom gorące półmiski, dmuchał w sparzone palce -i nagle, jak gdyby go kto szpilką ukłuł, zrywał się i wybiegał na salę. W pewnej chwili wypadł na korytarz depcząc Fornalskiemu po piętach i krzycząc coś zduszonym głosem.<br>- Powiedziałem panu, od mojego rewiru wont! - ryknął Fornalski cały już spocony i czerwony.<br>- Przepraszam! Przepraszam! - krzyczał "Kucyk" wywijając rękami -ja tu jestem od tego, żeby porządku pilnować! Tam goście kwadrans czekają i nikt do nich nie przychodzi!<br>- A pan wie, co to za goście!?<br>- Wszystko jedno, niechby wodę sodową
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego