gdzie ekstremum działania odpowiada konstruktywnej interferencji amplitud. Aby mogła być dobrze określona, zasada wariacyjna powinna być uzupełniona o warunki nałożone na wariacje pól na brzegu rozpatrywanego obszaru. Podobnie jak w dyskutowanym poprzednio przypadku mechaniki klasycznej, gdyby wariacje pól nie znikały na brzegu, nakładałoby to dodatkowe więzy na układ. Aby to zilustrować, napiszmy wyrażenie na wariację działania:<br>&lt;gap&gt;<br>M jest czterowymiarowym obszarem, natomiast .M jego brzegiem z wektorem normalnym &lt;gap&gt;. Jeżeli wariacje pól na brzegu znikają, to wyraz brzegowy znika (gdy M jest nieskończonym obszarem, oznacza to założenie znikania wariacji pól w nieskończoności przestrzennej i czasowej). Jeżeli wariacje pól na brzegu nie znikają, wynika