śmierci męża najbliższy męski krewny zmarłego zostawał opiekunem wdowy i od niego kolejny pretendent do jej ręki musiał kupić nad nią mund.<br> Władza opiekuńcza miała więc wartość materialną, i to niemałą. Lex Saxonum określa cenę mundu na 300 solidów, ale ta norma dotyczy saskiej arystokracji, którą Karol Wielki starał się zjednać, wywyższyć i odgrodzić od saskiego pospólstwa57. Elity społecznej dotyczyła również wzmianka Ibrahima ibn Jakuba o "darze ślubnym" u Słowian. Mowa o drużynnikach Mieszka I, za których polski książę płacił podobno ów należny przy zawieraniu małżeństwa dar ojcu panny młodej. Według Ibrahima wartość "daru ślubnego" była u Słowian tak znaczna, że