Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
i blady,
Aż dudniły wokoło żyzne ziemie Hellady;
Szedł i chwiał się, i staczał z gór wylękłych w doliny,
Aż bezwstydnie mu zwisał język tłusty i siny.
Siwą brodą zamiatał pełne mgieł nieboskłony,
Ryczał głosem zwierzęcym, toczył ślepiem czerwonym,
Wreszcie legł nad jeziorem, gdzie był mlecz niezdmuchnięty,
Garścią puch jego zmieszał z mgłą i z wonią mdłej mięty,
Z nieba obłok różowy jeszcze zdarł po omacku,
Splunął w garść tak soczyście i tak - po pijacku
I z tej miazgi poetę stworzył w szale opilczym,
Więc poeta mu śpiewa. A on - marzy i milczy.
POGODA DUCHA
Powiedzcie mi, jakiż ma sens to
Aż dudniły wokoło żyzne ziemie Hellady;
Szedł i chwiał się, i staczał z gór wylękłych w doliny,
Aż bezwstydnie mu zwisał język tłusty i siny.
Siwą brodą zamiatał pełne mgieł nieboskłony,
Ryczał głosem zwierzęcym, toczył ślepiem czerwonym,
Wreszcie legł nad jeziorem, gdzie był mlecz niezdmuchnięty,
Garścią puch jego zmieszał z mgłą i z wonią mdłej mięty,
Z nieba obłok różowy jeszcze zdarł po omacku,
Splunął w garść tak soczyście i tak - po pijacku
I z tej miazgi poetę stworzył w szale opilczym,
Więc poeta mu śpiewa. A on - marzy i milczy.
POGODA DUCHA
Powiedzcie mi, jakiż ma sens to
i blady,<br>Aż dudniły wokoło żyzne ziemie Hellady;<br><br>Szedł i chwiał się, i staczał z gór wylękłych w doliny,<br>Aż bezwstydnie mu zwisał język tłusty i siny.<br><br>Siwą brodą zamiatał pełne mgieł nieboskłony,<br>Ryczał głosem zwierzęcym, toczył ślepiem czerwonym,<br><br>Wreszcie legł nad jeziorem, gdzie był mlecz niezdmuchnięty,<br>Garścią puch jego zmieszał z mgłą i z wonią mdłej mięty,<br><br>Z nieba obłok różowy jeszcze zdarł po omacku,<br>Splunął w garść tak soczyście i tak - po pijacku<br><br>I z tej miazgi poetę stworzył w szale opilczym,<br>Więc poeta mu śpiewa. A on - marzy i milczy.</><br><br><br><br><div sex="m"><tit>POGODA DUCHA</><br>Powiedzcie mi, jakiż ma sens to
