była, jest oddzielone od tego, czym jest, nicością tego, czym jest i czym będzie, dlatego jest ona wolna... Człowiek jest wolny, ponieważ nie jest sobą, lecz obecnością wobec siebie. Byt, który by był tym, czym jest, nie mógłby być wolny. Wolność to nicość, która trwa w sercu człowieka i która zmusza rzeczywistość ludzką do tworzenia siebie zamiast bycia <gap>. Dla rzeczywistości ludzkiej być to wybierać siebie: nic nie przychodzi do niej od wewnątrz ani od zewnątrz, co mogłaby przyjąć lub zaakceptować. Została ona w całości i bez żadnej pomocy rzucona w niemożliwą do zniesienia konieczność tworzenia siebie aż do najmniejszego szczegółu. Tak