typu estetycznych upodobań i charakteru aspiracji [...].<br>Formuła ta wydaje się być wyrazem przekonania autorki, że wykształcenie wskazuje podstawową część - ale jednak tylko cześć - zespołu uwarunkowań określonego tu mianem "poziomu kwalifikacji intelektualnych". Są one bowiem najczęściej i przede wszystkim pochodną poziomu wykształcenia szkolnego, ale nie tylko i nie &lt;gap&gt; socjalizacji. Zbliżoną kategorią znaczeniową posługuje się J. Kossak, kiedy stawia tezę, że w miarę wzrostu standardu życiowego i &lt;hi rend="italic"&gt;poziomu umysłowego&lt;/hi&gt; wzrasta wrażliwość na humanistyczne i formalnoartystyczne walory dzieł kultury. Inny aspekt zagadnienia akcentuje W. Makarewicz stwierdzając, że "Upowszechnienie &lt;hi rend="italic"&gt;oświaty&lt;/hi&gt; uważane jest za &lt;hi rend="italic"&gt;najważniejszy i najbardziej miarodajny&lt;/hi&gt; [podkr. - S. S.] wskaźnik poziomu kulturalnego społeczeństwa" Szczególnie