kiedyś, że w nowoczesnym sporcie jednym z podstawowych kryteriów, pozwalających ocenić wartość atlety, jest dystans emocjonalny pomiędzy chwilami euforii po udanej akcji i odruchami skrajnego załamania po błędzie. Jeżeli prawdą jest, że odległość ta powinna dążyć do zera &lt;name type="person"&gt;Bjoern Borg&lt;/&gt; jest pod tym względem bliski ideału. Dlatego właśnie na twarzy znakomitego tenisisty nie sposób dostrzec w czasie walki uśmiechu zadowolenia czy gestu zniecierpliwienia. Dopiero po wygraniu ostatniej piłki pozwala sobie na niczym już nie skrępowany wybuch radości, świadczący wreszcie o tym, jak bardzo ten człowiek chciał wygrać.<br>O tym wszystkim, a także o wielu innych sportowcach o kamiennej twarzy, myślałem wysłuchując