na czubku gałęzi oraz spokój rozlanej szeroko u dołu wody, podkreślony liryzmem wodnej roślinności i kwiecia, przeciwstawione są czemuś gwałtownemu, żywiołowemu i dramatycznemu, co rozgrywa się w centrum przedstawionego obrazu i czemu z wysiłkiem próbuje się oprzeć siedzący na gałęzi ptak. Żywiołem tym jest niechybnie wiatr. To on roznieca ognisty żywioł włosów Gamajuna i on z tak olbrzymią siłą wygina gałąź.<br>Trzy zatem żywioły zdają się panować na obrazie: żywioł wody, powietrza (czyli wiatru) i ognia; żywioł czwarty - ziemia - pozostaje poza przestrzenią przedstawioną, lecz w nim, w ziemi, muszą przecież tkwić korzenie drzewa czy krzewu, na którym usiadł ptak. Każdy z