W tej chwili Franc postawił przed Hansem szklankę. Przywitał się. Przymknął powieki, podniósł je. <br>- Das Leben... das Leben... - Westchnął i odszedł do bufetu. Służąca przyniosła talerz głęboki barszczu. Tuż obok położyła na spodku jajko na twardo pokrojone w pawie oczka. <br>Słowiańskie danie przesłoniło na moment głowę proboszcza, łypiącego sowizdrzalskim okiem zza siedmiu dymów. Nie wiedział Hans, że płatki jajka należy topić w barszczu i łyżką je ratować od zatonięcia. Brał je na widelec, kruszące się, każdy kolor sobie. <br>Po sznyclu służąca przyniosła herbatę. Była bez smaku. Stary Szubadko podrypciał do siebie. Hans został sam. Wstał i podszedł do bufetu. Franc wydawał