BCG

Słownik języka polskiego PWN*

BCG [wym. beseże] «niechorobotwórczy szczep prątków gruźlicy bydlęcej, z którego przygotowuje się szczepionkę przeciwgruźliczą; też: ta szczepionka»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego