anomia

Słownik języka polskiego PWN*

anomia
1. «zjawisko społeczne polegające na rozpadzie powszechnie przyjętych norm i więzi społecznych, występujące w czasie wielkich kryzysów»
2. «stan wyobcowania i dezorientacji jednostki w takiej sytuacji»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "anomia"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…pewien ład, wspólny czasoprzestrzenny układ odniesienia, określający zbiorowe życie jednostek.
Anomii – w teorii socjologicznej i w rzeczywistości społecznej – towarzyszy osłabienie kontroli…

 

…i dziewięćdziesiątych dostarcza swoistych dowodów weryfikujących klasyczne (analizowane wcześniej) teorie anomii i deprywacji.

Doświadczenia lat dziewięćdziesiątych wskazują trwałość mechanizmu narastania zjawisk…

 

…z reguły właśnie ów miejski aspekt problemu. Zarówno Durkheimowska teoria anomii, jak i teoria dezorganizacji społecznej Thomasa i Znanieckiego objaśniają nasilenie…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego