bazyleus

Słownik języka polskiego PWN*

bazyleus, basileus
1. «tytuł cesarza bizantyjskiego»
2. «w starożytnej Grecji: oficjalny tytuł królewski»
3. «w starożytnych Atenach: drugi z archontów mający pieczę nad sprawami religijnymi»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego