bęben

Słownik języka polskiego PWN*

bęben
1. «perkusyjny instrument muzyczny»
2. pot. «o małym dziecku»
3. posp. pejor. «brzuch, zwłaszcza duży»
4. «część składowa różnych maszyn i urządzeń w kształcie obracającego się walca»
5. «cylindryczna część budowli stanowiąca podstawę kopuły»
6. «cylindryczny blok kamienny będący częścią składową trzonu kolumny»

• bębnowy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego