cukier

Słownik języka polskiego PWN*

cukier
1. «słodka, krystaliczna substancja otrzymywana z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, używana do potraw i napojów»
2. «związek organiczny zbudowany z węgla, wodoru i tlenu, stanowiący podstawowe źródło energii koniecznej dla procesów życiowych»

• cukrowy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego