dzik

Słownik języka polskiego PWN*

dzik
1. «zwierzę o brunatnej, szczeciniastej sierści i wydłużonej głowie zakończonej ryjem uzbrojonym w kły»
2. zob. dziczka.
3. pot. «człowiek nietowarzyski»

• dziczy
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "dzik"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…Gdy stawali oni na blankach murów, ogarniali spojrzeniem ten sam dziki krajobraz górski, jaki dziś jeszcze widzą pasterze arabscy i członkowie…

 

…używania narkotyku, oczywiście bardzo Maxa ucieszyło.
Codziennie pojawia się Guido-dziki człowiek z lasu. Niski Szwajcar, lekko zdeformowany. Ofiara wypadku-kiedyś…

 

…i jak on tera wygląda?? ja bym nie ryzykował
na dziki?
ja mam wypas nieład
ale czy on taki artystyczny...
eeee…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego