dzwonnik

Słownik języka polskiego PWN*

dzwonnik daw. «człowiek, którego zadaniem było dzwonienie w dzwony»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…w potężny huk kolędy, od którego zrywają się uśpione w dzwonnicy kościółka wrony i od którego dusza człowieka pęka w szwach…

 

…na cmentarz ścigany okrzykami Szymka i Piotra, biegłem do drewnianej dzwonnicy. Odwiązałem sznur zatknięty za poczerniałą belkę i ciągnąłem go z…

 

…się na pocztówkach lub w książce Wiktora Hugo o garbatym dzwonniku. To samo tyczy się siedziby królowej angielskiej w Londynie. Zdjęcie…

 

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego