kadencja

Słownik języka polskiego PWN*

kadencja
1. «określony ustawą czas urzędowania obieralnego urzędnika lub organu»
2. jęz. «intonacja opadająca»
3. «obniżenie tonu we fragmencie utworu muzycznego, będące sygnałem jego zakończenia»
4. «w utworach koncertowych: solowa wstawka o charakterze wirtuozowskim i improwizacyjnym»

• kadencyjny
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…też dodatkowe miejsce w KRRiTV dla przedstawiciela Akcji po wygaśnięciu kadencji dwóch jej członków w 2001 r.
Liderzy AWS są w…

 

…jedna natrętna myśl – oby nie być tym dyrektorem, za którego kadencji teatr zakończył swą działalność.
Zamiłowanie do tego teatru wyniósł już…

 

…będą wybierali jednocześnie parlamentarzystów i prezydenta?

(c) KRZYSZTOF ŁOKAJ

Skrócenie
kadencji Sejmu i przeprowadzenie wyborów parlamentarnych wiosną staje się coraz bardziej…

 

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego