kadencja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kaden•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
kadencja
• kadencyjny
1. «określony ustawą czas urzędowania obieralnego urzędnika lub organu»
2. jęz. «intonacja opadająca»
3. «obniżenie tonu we fragmencie utworu muzycznego, będące sygnałem jego zakończenia»
4. «w utworach koncertowych: solowa wstawka o charakterze wirtuozowskim i improwizacyjnym»
• kadencyjny
