kancelista

Słownik języka polskiego PWN*

kancelista daw. «urzędnik kancelarii»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "kancelista"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…pracy, podobnie jak "prowadzący niepotrzebne dysputy, szczególnie gdy czeka praca" kanceliści. Nawet najwyżsi dygnitarze stali się niewolnikami swych urzędów. Członkowie rady…

 

…było to potrzebne tym, którzy spisywali i przechowywali źródła.

*

Wczesnośredniowieczni kanceliści mieli sporo kłopotów z wieloznacznością terminu pagus. Trzeba było nieraz…

 

…brak czy podchorążemu, czy prostemu żołnierzowi, choćby i, z przeproszeniem, kanceliście...
Kazimierz potakiwał oględnie, powściągliwie – świadomy że mówi przecie z podoficerem…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego