koniunkcja

Słownik języka polskiego PWN*

koniunkcja
1. «konfiguracja dwóch ciał niebieskich, w której mają one jednakową długość ekliptyczną; złączenie»
2. log. «zdanie złożone ze zdań połączonych spójnikiem i, prawdziwe wtedy, gdy każde ze zdań składowych jest prawdziwe»
3. zob. polisyndeton

• koniunkcyjny
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego