koniunkcja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
koniunk•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
koniunkcja
• koniunkcyjny
1. «konfiguracja dwóch ciał niebieskich, w której mają one jednakową długość ekliptyczną; złączenie»
2. log. «zdanie złożone ze zdań połączonych spójnikiem i, prawdziwe wtedy, gdy każde ze zdań składowych jest prawdziwe»
3. zob. polisyndeton
• koniunkcyjny