opór

Słownik języka polskiego PWN*

opór
1. «przeciwstawianie się czyjeś woli lub przemocy; też: nieuleganie jakiejś sile»
2. «siła powstająca przy wprawianiu ciał w ruch lub wywołana ruchem tych ciał i skierowana przeciwnie do kierunku ruchu»
3. zob. pług w zn. 2

• oporowy
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…w sytuacjach, gdy absorbowane zanieczyszczenia są dobrze rozpuszczalne w cieczy – opór przenikania masy występuje przede wszystkim po stronie gazowej. Wskazane jest…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego