orbita

Słownik języka polskiego PWN*

orbita
1. «tor, po którym porusza się ciało niebieskie lub obiekt kosmiczny względem innego ciała niebieskiego»
2. «tor, po którym porusza się elektron wokół jądra atomu»
3. «zakres występowania czegoś lub oddziaływania kogoś»
4. zob. oczodół

• orbitalny
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego