proch bezbłyskowy, bezpłomienny

Słownik języka polskiego PWN*

proch bezbłyskowy, bezpłomienny «proch bezdymny zawierający dodatek substancji tłumiących płomień»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego