szkło

Słownik języka polskiego PWN*

szkło
1. «substancja przezroczysta, bezpostaciowa, używana do wyrobu szyb, naczyń, przedmiotów artystycznych itp.»
2. «tafla z tej substancji; też: zbiorowo o przedmiotach z tej substancji»
3. «zbiorowo: szklanki, kieliszki, butelki, słoiki itp.; też: pojedyncze takie naczynie»
4. «odłamek powstały ze stłuczonego przedmiotu szklanego»
5. «soczewka w okularach, lornecie i innych przyrządach optycznych»
6. pot. «butelka lub butelki z alkoholem»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…drewnianego klasztoru, skrytego w zagajniku, dzwoniła czysto i donośnie jak szkło. Baptyści w Dolnych Młynach ukończyli swe nocne modły, rozchodzili się…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego