Jeż
Słownik języka polskiego PWN*
jeż
• jeżowy
1. «ssak o ciele pokrytym ostrymi i twardymi kolcami»
2. «krótko ostrzyżone włosy, sterczące do góry»
3. «narzędzie rolnicze do spulchniania gleby»
4. wojsk. «przenośna zapora z krzyżujących się wzajemnie prostopadłych belek oplecionych drutem»
• jeżowy
jeż morski zob. jeżowiec.
jeżyć «stroszyć, podnosić sierść, włosy itp.»
jeżyć się
1. «być nastroszonym, wzniesionym»
2. «wznosić się, sterczeć»
3. «stawać się nieufnym»
4. «być pełnym przeszkód, kłopotów itp.»
5. «o przeszkodach, kłopotach: piętrzyć się»
na jeża I, na jeżyka I «o włosach: krótkie na kilka milimetrów i sterczące sztywno do góry»
na jeża II, na jeżyka II «o sposobie obcięcia włosów: krótko na kilka milimetrów»