Polska

Słownik języka polskiego PWN*

Młoda Polska «okres w literaturze i sztuce polskiej przypadający na lata 1890–1918»
• młodopolski
barwy polskie «biel i czerwień; też: sztandar biało-czerwony»
czerwiec polski «gatunek czerwca – owada, hodowany dawniej w Polsce ze względu na samice dostarczające czerwonego barwnika»
język polski «urzędowy język w Polsce»
konik polski «mały koń o maści myszatej lub bułanej, z ciemną pręgą na grzbiecie, wyhodowany w Polsce»
ogar polski «pies myśliwski o krótkiej, czarnej lub ciemnoszarej sierści»
owczarek nizinny polski «pies o długiej, kosmatej sierści»
polski I «dotyczący Polski, Polaków»
• polskość
polski II «język polski»
złoty polski
1. zob. I złoty.
2. «polska jednostka pieniężna używana od XV do XIX w.»
bracia polscy «wyznawcy polskiego arianizmu»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego