Płaska
Słownik języka polskiego PWN*
figura płaska «figura geometryczna, której wszystkie punkty leżą na jednej płaszczyźnie»
piłka płaska «taki rzut lub odbicie piłki, po których piłka leci nieomal poziomo»
samogłoska płaska «samogłoska wymawiana ze spłaszczeniem warg»
płaski
• płasko • płaskość
1. «niemający wyniosłości i wgłębień, stanowiący płaszczyznę»
2. «trywialny, pospolity; też: powierzchowny»
• płasko • płaskość
kęsisko płaskie zob. slab.
szkło płaskie «szkło w postaci płyt o powierzchniach gładkich lub wzorzystych»
bieg płaski
1. «bieg bez przeszkód, rozgrywany na bieżni»
2. «w narciarstwie: bieg po równym terenie»
druk płaski «technika drukowania z formy, w której elementy drukujące i niedrukujące położone są na tej samej płaszczyźnie»
płaski obcas «obcas bardzo niski i szeroki»
relief płaski «relief o niewielkiej wypukłości elementów w stosunku do tła»
siad płaski «siad z wyciągniętymi poziomo nogami»
węzeł płaski «węzeł, który po zaciśnięciu jest płaski, a końce lin, sznurków itp. wychodzą z przeciwnych stron»
Synonimy
Zagraj z nami!
