akcent
Słownik języka polskiego PWN*
akcent
• akcentowy • akcencik
1. «wyróżnienie sylaby w wyrazie lub wyrazu w zdaniu za pomocą nasilenia głosu»
2. «znak graficzny umieszczony nad lub pod literą»
3. «charakterystyczny dla kogoś sposób wypowiadania wyrazów»
4. «element wyróżniający się, nadający całości określony charakter»
5. «podkreślenie, uwydatnienie czegoś»
6. «silniejsze zaznaczenie jakiegoś dźwięku w utworze muzycznym»
• akcentowy • akcencik
akcent agogiczny «nieznaczne wydłużenie dźwięku»
akcent akutowy «znak diakrytyczny nad literą w formie kreseczki pochylonej w prawo»
akcent dynamiczny, przyciskowy, ekspiracyjny, ekspiratoryjny, ekspiratoryczny «wyróżnienie sylaby lub zdania przez nasilenie głosu»
akcent inicjalny «akcent na pierwszej sylabie wyrazu»
akcent logiczny, zdaniowy «akcent wyróżniający wyraz w zdaniu»
akcent meliczny «akcent w pieśni padający na sylaby wyznaczone rytmem melodii»
akcent metryczny «akcent decydujący o metryce wiersza»
akcent oksytoniczny, finalny «akcent na sylabie końcowej wyrazu»
akcent paroksytoniczny «akcent na przedostatniej sylabie wyrazu»
akcent poboczny «akcent słabszy od akcentu głównego, padający na sylabę inną niż główna sylaba akcentowana»
akcent proparoksytoniczny «akcent na trzeciej sylabie od końca»
akcent retoryczny «akcent emocjonalny, stosowany w przemówieniach»
akcent ruchomy «akcent, który może padać na różne sylaby w obrębie wyrazu»
akcent stały, nieruchomy «akcent padający zawsze na tę samą sylabę wyrazu»
akcent toniczny «wyróżnienie sylaby za pomocą zmiany wysokości tonu»
Synonimy
Zagraj z nami!
