cywilny

Słownik języka polskiego PWN*

cywilny
1. «niemający związku z wojskiem»
2. «odnoszący się do strony prawnej stosunków osobistych, rodzinnych i majątkowych obywateli»

• cywilnie
powód cywilny «osoba pokrzywdzona, dochodząca w procesie karnym roszczeń majątkowych wynikających z przestępstwa»
proces cywilny «postępowanie sądowe w sprawach cywilnych»
stan cywilny «społeczno-prawna sytuacja człowieka w zależności od tego, czy pozostaje (czy nie) w związku małżeńskim»
ślub cywilny «ślub zawarty przed urzędnikiem stanu cywilnego»
akta stanu cywilnego «akta, księgi, w których wpisuje się dane dotyczące narodzin, zawarcia związków małżeńskich i zgonów»
kodeks postępowania cywilnego «zbiór przepisów normujących właściwości sądów i postępowania przed nimi w sprawach cywilnych»
obrona cywilna «służby cywilne powoływane do obrony życia i mienia w czasie klęsk żywiołowych lub wojny; też: działalność w ramach tych służb»
odpowiedzialność cywilna «obowiązek wynagrodzenia wyrządzonej komuś szkody lub straty»
odwaga cywilna «odwaga wypowiadania się i postępowania zgodnie ze swoimi przekonaniami, bez względu na konsekwencje»
po cywilnemu «nie w mundurze»
prawo cywilne «przepisy prawne normujące stosunki osobiste między obywatelami i stosunki majątkowe między równorzędnymi podmiotami prawa»
spółka cywilna «spółka, w której wkład może polegać na wniesieniu do spółki własności lub na świadczeniu usług»
śmierć cywilna
1. «kara pozbawienia kogoś praw obywatelskich»
2. «utrata zaufania i wiarygodności w środowisku zawodowym lub społeczeństwie»
urząd stanu cywilnego «urząd, w którym notowane są narodzenia, zgony, małżeństwa i rozwody obywateli»
urzędnik stanu cywilnego «urzędnik prowadzący zapisy o stanie cywilnym, narodzinach, małżeństwie i śmierci obywateli»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego