dopełnienie
Słownik języka polskiego PWN*
dopełnienie
• dopełnieniowy
1. «to, czym się coś dopełnia, uzupełnia, kompletuje»
2. «część zdania określająca przedmiot, na który się kieruje czynność wyrażana przez orzeczenie»
• dopełnieniowy
dopełnienie bliższe «dopełnienie, które przy zamianie orzeczenia na stronę bierną staje się podmiotem zdania»
dopełnienie dalsze «dopełnienie, które przy zamianie orzeczenia na stronę bierną nie może być podmiotem zdania»
dopełnić — dopełniać
1. «wypełnić jakiś pojemnik lub zbiornik całkowicie»
2. «uzupełnić, skompletować coś»
3. «wykonać to, co należało, aby rzecz zakończyć»
dopełnić się — dopełniać się
1. «uzupełnić się wzajemnie, dopasować się do siebie tak, aby stworzyć zgodną całość»
2. «stać się faktem»