elektron.
Słownik języka polskiego PWN*
elektron
• elektronowy
1. «trwała cząstka elementarna występująca jako składnik atomu lub w stanie wolnym»
2. «stop złota i srebra używany w starożytności do bicia monet, wyrobu ozdób i naczyń»
3. «gatunek złota o jasnej barwie»
4. «stop magnezu z aluminium i cynkiem, lekki, o dużej wytrzymałości»
• elektronowy
elektron dodatni zob. pozyton.
elektron ujemny zob. negaton.
lawina elektronów, jonów «zjawisko fizyczne, w wyniku którego gwałtownie wzrasta liczba cząstek naładowanych»
Zagraj z nami!
