elektroniczny
Słownik języka polskiego PWN*
elektronika
• elektroniczny • elektronicznie • elektronik
1. «dziedzina nauki i techniki zajmująca się wykorzystaniem zjawisk związanych z dającym się sterować ruchem elektronów»
2. «wydział obejmujący studia z zakresu tej nauki»
3. «urządzenia elektroniczne i ich części»
• elektroniczny • elektronicznie • elektronik
elektroniczny instrument muzyczny «instrument, w którym dźwięk powstaje za pośrednictwem drgań elektrycznych»
podpis elektroniczny «zaszyfrowana informacja w postaci elektronicznej, dołączona do wiadomości przesyłanej za pomocą Internetu, zastępująca ręczny podpis»
maszyna matematyczna, cyfrowa, elektroniczna daw. «komputer»
muzyka elektroniczna «muzyka oparta na dźwiękach wytwarzanych i przekształcanych przez urządzenia elektroniczne»
poczta elektroniczna
1. «system przesyłania informacji w sieci komputerowej»
2. «informacje wysłane lub otrzymane dzięki temu systemowi»
Zagraj z nami!
