indukcja
Słownik języka polskiego PWN*
indukcja
• indukcyjny • indukcyjnie
1. «w logice: wyprowadzanie wniosków ogólnych z przesłanek będących poszczególnymi przypadkami tych wniosków»
2. «w naukach empirycznych: metoda badawcza prowadząca do uogólnień na podstawie eksperymentów i obserwacji faktów»
3. «wzbudzenie prądu lub ładunku elektrycznego pod wpływem czynników elektrycznych lub magnetycznych»
• indukcyjny • indukcyjnie
indukcja elektromagnetyczna «powstawanie siły elektromotorycznej w obwodzie obejmującym zmienny strumień magnetyczny»
indukcja elektrostatyczna «zmiana rozkładu ładunków elektrycznych ciała znajdującego się pod wpływem pola elektrycznego»
indukcja elektryczna «wielkość wektorowa charakteryzująca pole elektryczne wewnątrz ciała nieprzewodzącego»
indukcja magnetyczna «wielkość wektorowa charakteryzująca gęstość strumienia magnetycznego w ośrodku materialnym»
indukcja matematyczna «sposób rozumowania stosowany przy dowodzeniu prawdziwości tez lub wzorów matematycznych odnoszących się do liczb naturalnych»
kanony indukcji eliminacyjnej, kanony Milla log. «reguły rozumowania uogólniającego, służące do wykrywania związków przyczynowych na podstawie obserwacji faktów jednostkowych»
Zagraj z nami!
