komórkowy
Słownik języka polskiego PWN*
komórka
• komóreczka • komórkowy
1. «niewielkie pomieszczenie służące jako skład opału, narzędzi, rupieci»
2. pot. «telefon komórkowy»
3. «podstawowa jednostka strukturalna i funkcjonalna organizmów roślinnych i zwierzęcych»
4. «część jakiegoś urządzenia, stanowiąca najmniejszy jego element»
5. «najmniejsza jednostka organizacyjna w przedsiębiorstwach lub organizacjach»
6. «przegroda z wosku o sześciokątnym przekroju, zasadnicza część plastra pszczelego»
• komóreczka • komórkowy
telefon komórkowy «telefon bezprzewodowy działający w zasięgu stacji nadawczo-odbiorczej, pozwalający na prowadzenie rozmowy osobie przemieszczającej się z miejsca na miejsce»
błona komórkowa «błona ograniczająca powierzchnię komórek»
organelle komórkowe «struktury cytoplazmy komórek roślinnych i zwierzęcych związane z określonymi funkcjami»
telefonia komórkowa «system naziemnej ruchomej łączności dwukierunkowej, w której, dzięki wielokrotnemu wykorzystaniu tych samych kanałów, można obsłużyć bardzo dużą liczbę abonentów»
Zagraj z nami!
