korekta
Słownik języka polskiego PWN*
korekta
• korektowy
1. «usuwanie błędów, nieprawidłowości»
2. «nanoszenie poprawek na próbnych odbitkach drukarskich za pomocą znaków korektorskich; też: taka odbitka drukarska lub poprawki na tej odbitce»
3. zob. korektornia.
4. «nadawanie instrumentom muzycznym właściwego tonu»
• korektowy
korekta autorska «korekta wykonana przez autora»
korekta domowa, własna, drukarska «sprawdzenie przez korektora drukarni prawidłowości wykonania składu»
korekta redakcyjna «korekta wykonywana przez pracowników redakcji»
korekta wydawnicza «korekta wykonywana przez pracowników wydawnictwa»
