miasto

Słownik języka polskiego PWN*

miasto
1. «duży, gęsto i planowo zabudowany teren»
2. pot. «ludność zamieszkująca ten teren»
3. pot. «władze administracyjne takiego terenu»

• miejski • miejskość
miasto królewskie, książęce, biskupie itp. «miasto założone przez króla, księcia, biskupa itp. na ich własnych terytoriach»
miasto na prawie niemieckim, magdeburskim «w średniowieczu: miasto mające organizację prawną wzorowaną na prawie miejskim Magdeburga»
miasto otwarte «w czasie wojny: miasto, którego według prawa międzynarodowego nie wolno ostrzeliwać ani bombardować»
miasto-państwo
1. «w starożytności: zespół terenów i osiedli zgrupowanych wokół miast, mający charakter odrębnego państwa»
2. «w średniowieczu, zwłaszcza w Italii: silne ekonomicznie miasto, mające charakter niezależnej republiki»
miasto powiatowe «główne miasto powiatu»
miasto stołeczne «stolica»
miasto wojewódzkie «główne miasto województwa»
stare miasto «najstarsza część miasta»
• staromiejski
wolne miasto «miasto, któremu nadano przywileje polityczne uniezależniające je od władz państwa»
miast «zamiast»
zima w mieście «zorganizowany wypoczynek dla dzieci, które nie wyjechały z miasta podczas ferii zimowych»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego