nabój
Słownik języka polskiego PWN*
nabój
• nabojowy
1. «metalowy walec zawierający pocisk i materiał wybuchowy, przeznaczony do strzelania z broni palnej»
2. «porcja materiałów wsadowych ładowana jednorazowo do pieca hutniczego»
3. «metalowy wkład wypełniony dwutlenkiem węgla, używany w syfonach»
4. «pojemnik wypełniony atramentem lub tuszem, wkładany do wiecznych piór i drukarek atramentowych»
• nabojowy
nabój bojowy, ostry «podstawowy rodzaj naboju do broni palnej»
nabój kulowy «nabój do myśliwskiej strzelby kulowej»
nabój śrutowy «nabój do strzelby śrutowej»
ślepy nabój «nabój bez pocisku lub z pociskiem drewnianym, używany do ćwiczeń strzeleckich i do oddawania salw honorowych»
