owczarek
Słownik języka polskiego PWN*
owczarek «pies różnej maści, hodowany jako pies pasterski, obronny, policyjny»
owczarek alzacki, niemiecki «duży pies o gładkiej, czarnej i podpalanej sierści, sterczących uszach»
owczarek nizinny polski «pies o długiej, kosmatej sierści»
owczarek podhalański «duży pies o długiej, wełnistej, białej sierści»
owczarek szetlandzki «pies długowłosy, o maści i wyglądzie podobnym do collie»
owczarek szkocki zob. collie.
Zagraj z nami!
