próg
Słownik języka polskiego PWN*
próg
• progowy • prożek
1. «pozioma listwa łącząca pionowe belki futryny w drzwiach wejściowych, wystająca nieco ponad podłogę»
2. «miejsce, w którym znajduje się wejście do domu lub jakiegoś pomieszczenia»
3. «początek czegoś»
4. «graniczna wielkość czegoś»
5. «przeszkoda utrudniająca osiągnięcie jakiegoś celu»
6. «stopień skalny powodujący załamanie spadku w korycie rzeki lub w dolinie lodowcowej»
7. «poprzeczna listewka na gryfie niektórych instrumentów strunowych»
8. «w lekkoatletyce i narciarstwie: belka, z której zawodnik odbija się do skoku»
9. «w samochodzie: dolne obrzeże nadwozia poniżej drzwi»
• progowy • prożek
próg bólu «najmniejsza siła bodźca, przy której powstaje wrażenie bólu określonego organu»
próg pobudliwości, podniety «najmniejsze natężenie bodźca konieczne do wyzwolenia impulsu w tkance nerwowej i mięśniowej»
próg podatkowy «maksymalny dochód przyjęty za podstawę przy naliczaniu podatków»
próg rentowności «cena, przy której przedsiębiorstwo pokrywa w pełni koszty ekonomiczne i osiąga zysk»
próg słyszalności «najmniejsze natężenie dźwięku wywołujące wrażenia słuchowe»
próg świadomości «najmniejsza i największa wartość bodźców wywołujących u kogoś świadomość czegoś»
próg wrażliwości «najmniejsza i największa wartość bodźca wywołującego reakcję»
próg wyborczy «ustalona liczba głosów wyborców wystarczająca do tego, żeby partia weszła do parlamentu»
Synonimy
Zagraj z nami!
